Του Τόλη Ατζεμιδάκη
Αν προσπαθούσε να συγκεντρώσει κάποιος δημοσιογράφος γενικότερες απόψεις των Ελλήνων για το χόκεϊ επί πάγου θα ήταν σίγουρα μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και μάλιστα μερικοί ίσως απαντούσαν χωρίς καν να ξέρουν σε ποιο άθλημα απευθύνονται. Φυσικά είναι ανθρώπινο να γίνεται αυτό, καθώς έχουμε στην φύση μας σαν άνθρωποι την ικανότητα να καταστρέφουμε την δική μας νοημοσύνη κάνοντας τους "ξερόλες" προσπαθώντας να πείσουμε τους άλλους (αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς) πως γνωρίζουμε πχ. το άθλημα ή σε γενικότερο πλαίσιο κάποιο γεγονός. Επειδή όμως αρκετά μακρηγόρησα ας μπούμε στο βασικό θέμα του άρθρου.
Λίγα λόγια για το παιχνίδι:
Το Χόκεϊ Επί Πάγου "γεννήθηκε" ουσιαστικά στον Καναδά, αναπτύχθηκε όμως σε πολύ μεγάλο επίπεδο μέσω του πρωταθλήματος Αμερικής το οποίο θεωρείται το καλύτερο πρωτάθλημα του συγκεκριμένου αθλήματος στον κόσμο. Ωστόσο παρά το γεγονός πως το πρωτάθλημα είναι Αμερικάνικο οι δύο πρώτες ομάδες με τα περισσότερα πρωταθλήματα είναι Καναδέζικες και έχουν η μία έδρα το Μόντρεαλ και η άλλη το Τορόντο.
Πως παίζεται:
Υπάρχουν έξι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο, ο οποίος δεν είναι άλλος από ένα μεγάλο παγοδρόμιο. Οι πέντε από αυτούς είναι παίκτες που κινούνται στον πάγο ενώ ο ένας είναι τερματοφύλακας. Οι παίκτες έχουν δικαίωμα να ακουμπούν το πακ με οποιοδήποτε μέρος του σώματος, απλά δεν μπορούν να βάλουν γκολ με αυτό τον τρόπο ή να "πασάρουν" με τα χέρια. Στον αγώνα οι θέσεις είναι δύο παίκτες "στα φτερά" (wingers), ένας κεντρικός (center) και δύο αμυντικοί (defensemen) Οι διαιτητές στο σύνολο τους είναι πέντε. Οι τρεις βρίσκονται εντός αγωνιστικού χώρου με τον έναν να κινείται κεντρικά ενώ οι άλλοι δύο βρίσκονται σαν τους επόπτες στο ποδόσφαιρο σε πλάγια θέση ελέγχοντας άμα κάποιος παίκτης βγει offside, πραγματοποιήσει icing ή βρίσκεται πιο μπροστά στο faceoff από ότι πρέπει.
Βασικοί κανόνες στο Χόκεϊ:
Offside: Πραγματοποιείται ακριβώς όταν ένας παίκτης περάσει την επιθετική γραμμή πριν το πακ, με αυτό τον τρόπο το παιχνίδι σταματάει και ξεκινάει μετά με faceoff.
Faceoff: Πραγματοποιείται όταν είτε το πακ πιαστεί από τον τερματοφύλακα, είτε όταν κάποιος είναι offside ή έχει κάνει icing, είτε όταν για κάποιον λόγο το πακ βγει εκτός αγωνιστικού χώρου. Με το faceoff ξεκινάει ουσιαστικά και το παιχνίδι στο κέντρο του γηπέδου. Είναι σαν ένα τζάμπολ στο μπάσκετ το οποίο πραγματοποιείται αρκετές φορές μέσα στο παιχνίδι.
Icing: Πραγματοποιείται όταν ένας παίκτης σουτάρει το πακ και αυτό περνάει δύο επιτιθέμενες γραμμές χωρίς να το ακουμπήσει κανείς. Σταματάει και πάλι το παιχνίδι με αυτό τον τρόπο με αποτέλεσμα να γίνει faceoff (εξήγηση πάνω) στην αμυντική γραμμή του παίκτη που έκανε την παράβαση.
Puck έξω από το γήπεδο: Πραγματοποιείται όπως λέει και ο κανόνας όταν το πακ βγει εκτός αγωνιστικού χώρου και ο παίκτης που το έκανε τιμωρείται με ποινή 2 λεπτών στο Penalty box.
Empty Net: Όταν μία ομάδα δει ότι βρίσκεται πίσω στο σκορ και η αναμέτρηση βρίσκεται στα τελευταία λεπτά του αγώνα, οι περισσότεροι προπονητές αποφασίζουν να τα δώσουν όλα για όλα και βγάζουν ακόμα και τον τερματοφύλακα (!) από το παιχνίδι για να βάλουν κάποιον άλλον παίκτη έτσι ώστε να παίζουν έξι εναντίον πέντε στην επίθεση.
Τα Πέναλντι: Τα πέναλτι στο χόκεϊ δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο καθώς πρόκειται για φάουλ κάποιου παίκτη (είτε με tripping, hooking, interference κτλ που δεν χρειάζεται να μπει κάποιος σε λεπτομέρειες) και ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο ο παίκτης ο οποίος υπέπεσε σε αυτό το φάουλ ανάλογα το πόσο σκληρό ήταν θα υποστεί και την ανάλογη ποινή λεπτών στο Penalty Box (ένα "κουτί" όπου πηγαίνουν οι παίκτες για να εκτίσουν την ποινή τους) με αποτέλεσμα να αφήνουν την ομάδα τους με λιγότερους παίκτες.
Φυσικά όταν κάποιο ματς οδηγηθεί στην παράταση και δεν βγει κάποιος νικητής υπάρχουν τα πέναλτι σαν όρος όπως τον ξέρουμε όλοι, όπου κάποιος παίκτης παίρνει το πακ από το κέντρο του γηπέδου και προσπαθεί να σκοράρει τετ-α-τετ με τον τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας, ωστόσο τα πέναλτι σύμφωνα με το άθλημα είναι καθαρά τα φάουλ που θα κάνει κάποιος παίκτης σε έναν άλλον. Μάλιστα η μέγιστη ποινή πέναλτι (όπως και στο ποδόσφαιρο) μπορεί να είναι η αποβολή του παίκτη για το υπόλοιπο του παιχνιδιού και σουτ πέναλτι (δηλαδή ακριβώς το τετ-α-τετ παίκτη-τερματοφύλακα) για την αντίπαλη ομάδα.
Όσον αφορά τα αγωνιστικά θέματα, το παιχνίδι παίζεται μέσα σε τρεις περιόδους 20 λεπτών η καθεμία και άμα δεν οριστεί κάποιος νικητής μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο τότε η κάθε ομάδα παίρνει από έναν βαθμό στο πρωτάθλημα και οφείλει να παίξει και πεντάλεπτη παράταση όπου οι ομάδες εκεί παίζουν πέντε εναντίον πέντε στον πάγο, άμα και πάλι δεν βγει νικητής τότε πάνε στα πέναλτι.
Σε γενικά πλαίσια δεν θα έλεγε κάποιος πως είναι δύσκολο άθλημα, τουλάχιστον στην κατανόηση γιατί σε γενικό επίπεδο χρειάζεται δύναμη και σωστή ισορροπία για να το ασκήσεις, απλά έχω καταλάβει ότι δεν τραβάει γενικά τους Έλληνες καθώς δεν το θεωρούν "δικό" τους άθλημα όπως θεωρούν πχ το ποδόσφαιρο καθώς το πρωτάθλημα χόκεϊ επί πάγου στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρες παλαιολιθικό και ασθενικό επίπεδο (όπως και τα πράγματα στην χώρα μας άλλωστε).
Σε γενικά πλαίσια δεν θα έλεγε κάποιος πως είναι δύσκολο άθλημα, τουλάχιστον στην κατανόηση γιατί σε γενικό επίπεδο χρειάζεται δύναμη και σωστή ισορροπία για να το ασκήσεις, απλά έχω καταλάβει ότι δεν τραβάει γενικά τους Έλληνες καθώς δεν το θεωρούν "δικό" τους άθλημα όπως θεωρούν πχ το ποδόσφαιρο καθώς το πρωτάθλημα χόκεϊ επί πάγου στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρες παλαιολιθικό και ασθενικό επίπεδο (όπως και τα πράγματα στην χώρα μας άλλωστε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου