Ο Βιδάλ είναι μια σκια του εαυτού του και αυτό πρέπει να ανησυχεί τη Γιουβέντους

Του Δημήτρη Βαρσάνη

Η ισοπαλία της Γιουβέντους με τη Σαμπντόρια τη Κυριακή ήταν σαν ήττα για τους γηπεδούχους.
Είναι σαφές ότι η Γιουβέντους ήταν η ανώτερη ομάδα στην αναμέτρηση όμως η αποτυχία της να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ευκαιρίες της,ειδικά στο πρώτο ημίχρονο θα πρέπει να τη προβληματίσει καθώς προσπαθεί να κρατήσει τη Ρόμα στο κόλπο του πρωταθλήματος. Εκτός από την απογοήτευση του ότι πέταξε βαθμούς το κύριο ζήτημα που προέρχεται από το ματς είναι η κατάσταση του Αρτούρο Βιδάλ.

Ο Χιλιανός είναι απλά μια σκιά του προηγούμενου εαυτού του. Ενώ η Γιουβέντους ήταν σε καταπληκτική κατάσταση σε ορισμένα παιχνίδια,αυτό που πραγματικά της έλειπε είναι ο πολεμιστής της στη μεσαία γραμμή,ο άνθρωπος που μπορεί να βελτιώσει τόσο την επιθετική της ικανότητα όσο και την ασφάλεια στην αμυντική της γραμμή. Αν ο παλιός Βιδάλ έπαιζε όπως ξέρει τότε η "γηραιά κυρία" θα ήταν απλά ασταμάτητη αυτή τη σεζόν.

Αυτός ο ποδοσφαιριστής είναι σε μεγάλο βαθμό χαμένος και πρέπει ο καθένας να ανησυχεί με τις εμφανίσεις του. Δεν είναι μόνο ότι είναι εκτός χρόνου,ότι οι λήψεις αποφάσεων του είναι κάκιστες και οι πάσες του ανακριβείς αλλά κουβαλά και ευθύνες και θα έπρεπε να είχε αποβληθεί τόσο μεσοβδόμαδα για το Champions League με την Ατλέτικο Μαδρίτης όσο και στο προχθεσινό παιχνίδι.
Ο Βιδάλ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού συνδέθηκε στενά με τη Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ και τώρα είναι ένας απερίσκεπτος μέσος που αγωνίζεται να κατανοήσει το σώμα του και το χτύπημα που έλαβε. Ο σοβαρός τραυματισμός του στο γόνατο δεν επηρέασε μόνο την ικανότητα του αλλά και την εμπιστοσύνη του.
Κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί το πόσο καλύτερα θα τα πήγαινε η ομάδα με τον Βιδάλ,τον Πογκμπά,τον Μαρκίζιο και τον Πίρλο να παίζουν όλοι στο ανώτατο επίπεδο τους. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε μεσοβδόμαδα η Γιουβέντους ξεκίνησε στον αγώνα με μεγάλη ένταση παίζοντας ένα ενεργητικό και υψηλού ρυθμού παιχνίδι και γρήγορα άνοιξε το σκορ.
Το σημάδι μιας αληθινής ομάδας είναι αυτή που μένει πιστή στη ταυτότητα και στο στιλ παιχνιδιού της ακόμη και αν απαιτείται η ευελιξία. Η Σαμπντόρια έσφαλε όταν επέλεξε να αλλάξει και να αντικατοπτρίσει το σχηματισμό της Γιούβε,αφήνοντας πίσω το συνηθισμένο 4-3-3 ώστε να παίξει ένα 4-3-1-2. Αυτή η αλλαγή του σχήματος δεν οδήγησε μόνο στους ποδοσφαιριστές της να κοιτιούνται μεταξύ τους άβολα,αλλά και στους παίκτες του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να κυριαρχούν και να ελέγχουν το παιχνίδι στο χώρο της μεσαίας γραμμής.

Με τον Λιχστάινερ να χρησιμοποιεί το χώρο για να ανεβαίνει και τον Εβρά να πιέζει στην άλλη πλευρά,ο Ρομπέρτο Περέιρα επιτάχυνε το παιχνίδι του μέσω της μεσαίας γραμμής επιτρέποντας στη Γιουβέντους να φτιάξει πολλές ευκαιρίες. Με το παιχνίδι να είναι στα χέρια τους και τη Σαμπντόρια να δυσκολεύεται να ανταποκριθεί οι "μπιανκονέρι" θα έπρεπε να είχαν καταφέρει περισσότερα στις ευκαιρίες τους,στο 38' πραγματοποίησαν ήδη δέκα σουτ - εκ των οποίων τα πέντε στο τέρμα - και το γκολ του Εβρά.

Ο Σίνισα Μιχάλοβιτς έβαλε τον Γκαμπιαντίνι με την έναρξη του δευτέρου μέρους,επανέφερε το σύστημα του 4-3-3 και η διαφορά ήταν αξιοσημείωτη. Οι "μπλουτσερκιάτι" επέστρεψαν στο παιχνίδι με οργανωμένο τρόπο επιβάλλοντας τη δύναμη τους και δυσκολεύοντας τον αντίπαλο. Ενώ η Γιουβέντους ξεκίνησε στο δεύτερο ημίχρονο με αποφασιστικότητα οι αντίπαλοι τους εμφανίστηκαν λιγότερο φοβισμένοι και δεν τους πήρε πολύ καιρό πριν σκοράρουν.
Ο Γκαμπιαντίνι μπορεί να μην είναι ο πιο συνεπής εκτελεστής του πλανήτη όμως διαθέτει μεγάλη τεχνική και το υπέροχο σουτ του για να ισοφαρίσει για την ομάδα του το αποδεικνύει. Έπειτα η Γιουβέντους έψαχνε για μια στιγμή μαγείας. Όταν η Σαμπντόρια παίζει με αυτοπεποίθηση και παραμένει συμπαγής και οργανωμένη είναι σχεδόν αδύνατο να σπάσεις τα τείχη της. Ένας τέλειος Τέβεζ ή ένας καλύτερος Βιδάλ θα μπορούσαν κάλλιστα να κάνουν τη διαφορά όπως και ο Πογκμπά που ήταν σβησμένος ορισμένες στιγμές.

Ενώ ο Μοράτα έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι η ικανότητα του Γιορέντε να ενοχλεί τα σέντερ μπακ και να τους σπρώχνει προς τα πίσω ώστε να δημιουργεί χώρο και χρόνο στον Τέβεζ να κινείται χωρίς πίεση έλειπε. Η απουσία του από τον αγωνιστικό χώρο επέτρεψε στον Ρομανιόλι να συγκεντρώσει όλη την ενέργεια του για τον Αργεντινό,ο οποίος υποφέρει όταν πιέζεται και φάνηκε ότι δεν μπορεί να διατηρήσει τη κατοχή της μπάλας.
Παρόλα αυτά ένας βαθμός κόντρα στη Σαμπντόρια δεν είναι τίποτα για να ντρέπεται ωστόσο η Ρόμα θα συνεχίσει να ασκεί πίεση και εξαρτάται από τον Αλέγκρι και τους άνδρες του να παίξουν με τη συνέπεια που απαιτείται από τους πρωταθλητές.