Πήρε ότι άξιζε

Του Δημήτρη Βαρσάνη

Μέσα στη μακρά λίστα των αξέχαστων γκολ του Τζέραρντ ήταν και αυτό εναντίον του Ολυμπιακού. Δυστυχώς για αυτόν και τη Λίβερπουλ χθες δεν επιτεύχθηκε η δραματική διαφυγή και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να κατακτήσουν και πάλι την Ευρώπη.

Η Βασιλεία πέρασε αντί για τη Λίβερπουλ η οποία στο μεγαλύτερο μέρος των δύο παιχνιδιών ήταν η καλύτερη ομάδα. Δέκα χρόνια μετά από τις μια πιο μεγάλες Ευρωπαικές της νύχτες στο “Άνφιλντ” ήρθε μια από τις πιο στενάχωρες βραδιές της.

Το παρελθόν είναι παρελθόν και ενώ η ιστορία της Λίβερπουλ είναι ένδοξη το παρόν της είναι δυσάρεστο. Οι “κόκκινοι” αποκλείστηκαν από έναν από τους πιο βατούς ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ,στον οποίο συμμετείχαν η Βασιλεία και η Βουλγάρικη Λουντογκόρετς. Ακόμη και με μια αμφιλεγόμενη κόκκινη κάρτα που τους άφησε με δέκα παίκτες και το γκολ που σκόραρε η Βασιλεία στον πρώτο αγώνα ήρθε στα τελειώματα,όταν τόσο ο Χέντερσον όσο και ο Σκρτελ παραλίγο να σκοράρουν το γκολ πρόκρισης είναι δύσκολο να πει κάποιος ότι η Λίβερπουλ άξιζε κάτι καλύτερο. Αν το πάρουμε με αυτή τη λογική τη πρώτη αγωνιστική εναντίον της Λουντογκόρετς πήρε τη νίκη με πολύ τυχερό τρόπο.

Αν οι μεγάλοι στόχοι της φετινής χρονιάς ήταν να περάσει στα νοκ - άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ και  να βγει στη πρώτη τετράδα τότε η Λίβερπουλ αποτυγχάνει και στα δύο μέτωπα. Αν δεν πάρει μια νίκη που θα τονώσει το ηθικό της στο “Ολντ Τράφορντ” απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ το μεσημέρι της Κυριακής,τότε ο αγώνας του Capital One Cup  κόντρα στη Μπόρνμουθ τρεις ημέρες αργότερα θα πάρει τεράστιες διαστάσεις,καθώς υπάρχει η πιθατότητα να τυλίξει το “Άνφιλντ” η κρίση.

Ο Μπρένταν Ρότζερς είπε το Σάββατο ότι δεν μπορεί να επικαλείται τον Τζέραρντ κάθε φορά. Είναι αλήθεια αυτό ωστόσο όταν κανείς άλλος δεν μπορεί να σκοράρει ο αρχηγός είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Το φάουλ του ήταν μια υπενθύμιση της διαρκούς σημασίας του. Προηγουμένως,μια διαμαρτυρία για πέναλτι όταν επιτάχυνε για να πασάρει στον Στέρλινγκ ήταν η μόνη πραγματική πηγή ενθάρρυνσης μέχρι τότε.

Σε εκείνο το σημείο η Λίβερπουλ είχε αδειάσει. Ο Μπεχράνγκ Σαφάρι έπεσε με περίσσια ευκολία όταν ο Λάζαρ Μάρκοβιτς άγγιξε μόλις με τα δάχτυλα του το πρόσωπο του,με τον Ολλανδό διαιτητή Μπιορν Κάιπερς να τον αποβάλλει. Και να φανταστεί κανείς ότι εώς τότε ήταν η πρώτη αξιοσημείωτη συνεισφορά του στο μισό του χρόνο στο “Άνφιλντ”. Επιπλέον η κίνηση του Βορειοιρλανδού τεχνικού να προτιμήσει τον Σέρβο μεσοεπιθετικό ήταν και ένα “κατηγορώ” στους Άνταμ Λαλάνα και Φιλίπε Κουτίνιο. Μάλιστα ο πρώτος (η ακριβότερη μεταγραφή της Λίβερπουλ το καλοκαίρι) δεν χρησιμοποιήθηκε καν.

Σε κάθε περίπτωση η Λίβερπουλ δεν θα πρέπει να σταθεί στην άδικη κόκκινη του Μάρκοβιτς. Δεν ήταν ούτε καλή ούτε τόσο κακή όπως παρουσιάζεται στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Εν συντομία απείλησε να είναι διαφορετική. Ο υπνωτισμός έχει γίνει ένα χαρακτηριστικό των πρόσφατων παιχνιδιών της στο Άνφιλντ. Οι οπαδοί της περίμεναν πάνω από μια ώρα να κάνει ένα σουτ στο στόχο τόσο με τη Στόουκ όσο και και με τη Σάντερλαντ. Το πρώτο χθες ήρθε στο δεύτερο λεπτό ακόμα και αν η προσπάθεια του Τζέραρντ δεν ήταν τόσο απειλητική.

Αντί όμως να είναι ένα εφαλτήριο η Λίβερπουλ ξανακύλησε στη μετριότητα. Μια ομάδα που ήταν τόσο εφευρετική και τόσο διεισδυτική πριν από λίγους μήνες πλέον δεν έχει ιδέες στο παιχνίδι της. Τέλος,ο Τζέραντ για ακόμη μια φορά απέδειξε την ικανότητα του να ξεσηκώνει τους συμπαίκτες του και το πλήθος όμως σε αντίθεση με το 2004 η παρέμβαση του δεν ήταν καθοριστική.

Συνέχεια στις καταστροφικές συνέπειες στην άμυνα

Τη περασμένη σεζόν οι Σουάρεζ και Στάριτζ βοήθησαν με την ικανότητα τους να μην φαίνεται η γύμνια στην άμυνα. Τώρα είναι πολύ εμφανές αυτό το πράγμα και η πρώτη απαίτηση φέτος ήταν να βελτιωθεί η αμυντική γραμμή. Αντιθέτως έχει επιδεινωθεί. Όποια τετράδα και να διαλέξει ο Ρότζερς μπροστά από τον Μινιολέ δείχνει αδυναμίες.

Το γκολ του Φαμπιάν Φράι περιείχε τα γνωστά ελαττώματα. Η Λίβερπουλ έδωσε πολύ χώρο τόσο στον Φράι όσο και στον Λούκα Τζούφι να ανταλλάξουν πάσες μεταξύ τους. Η τοποθέτηση του Σκρτελ ήταν κακή και επίσης εμπόδισε το οπτικό πεδίο του Μινιολέ,ο οποίος με δυσκολία μπορούσε να κινηθεί πόσο μάλλον να σταματήσει το σουτ του Φράι.

Η Βασιλεία έβρισκε κενά στην άμυνα της Λίβερπουλ. Ο Ρότζερς είχε αποκομίσει τη παρηγοριά ότι η ομάδα του στα τρία προηγούμενα παιχνίδια δέχτηκε μόνο ένα γκολ. Ακόμα όμως και με αυτό το γεγονός ήταν τυχερή που δεν σκόραρε η Στόουκ. Η Βασιλεία όπως και πολλοί άλλοι αξιοποίησαν την άθλια αμυντική γραμμή των “κόκκινων”.

Ο Λόβρεν επέστρεψε στην ενδεκάδα κατ’ ανάγκη με τον Κόλο Τουρέ να είναι τραυματίας. Πάντως δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα ένας σύλλογος να ξοδεύει 120 εκατομμύρια το καλοκαίρι για μεταγραφές και να θρηνεί την απουσία ενός 33άχρονου ποδοσφαιριστή που τον πήρε ως ελεύθερο από ανταγωνίστρια. Ο Κροάτης αμυντικός επανέλαβε με την εικόνα του ότι δεν ταιριάζει με τον ολοένα και μη πειστικό Σκρτελ. Η πρώτη συμβολή του,ένα επιπόλαιο διώξιμο ήταν ένα σημάδι για το τι θα έρθει. Η κίνηση του Μάρκο Στρέλερ ήταν πολύ έξυπνη για τα σέντερ μπακ της Λίβερπουλ.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης του Ρότζερς στον Αλμπέρτο Μορένο είναι εμφανής με τον Χοσέ Ενρίκε να προτιμάτε πάλι στο αριστερό άκρο. Ο νεαρός Ισπανός αμυντικά ελέγχεται όμως τουλάχιστον διαθέτει ταχύτητα. Αντιθέτως ο μεγαλύτερος συμπατριώτης του είναι αργός. Η Βασιλεία επιτέθηκε με ταχύτητα στη δεξιά της πλευρά.

Παρόλα αυτά η Βασιλεία θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα τέρματα,ιδίως όταν η Λίβερπουλ είχε όλο και λιγότερους άνδρες στην άμυνα. Αρχικά ο Ρότζερς άλλαξε το σύστημα του με τρεις στην άμυνα και στη συνέχεια ανέβασε και τον Σκρτελ στην επίθεση.

Η μακρά αναμονή του Λάμπερτ συνεχίζεται

Η συναισθηματική επιστροφή στο σπίτι δεν είχε μια ευτυχής κατάληξη: ένα γκολ στο “Άνφιλντ” για τον οπαδό της Λίβερπουλ Ρίκι Λάμπερτ. Αντ’ αυτού είχε ένα άστοχο τελείωμα και αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον Μάρκοβιτς. Μέχρι στιγμής η συνεισφορά του είναι μια από τις πιο φθίνουσες επιστροφές. Αρχικά σκόραρε εναντίον της Κρίσταλ Πάλας και της Λουντογκόρετς,στο Λονδίνο και τη Σόφια αντίστοιχα όμως κόπιασε κόντρα στη Σάντερλαντ και ενώ ήταν πεινασμένος να προσφέρει παρουσίασε άλλη μια αδιευκρίνιστη εικόνα.

Ίσως να μην είναι και εντελώς μια έκπληξη η παρουσία του. Χρησιμοποιείται σχεδόν όλη τη σεζόν και αυτό ήταν το έκτο διαδοχικό ξεκίνημα του. Τώρα φαίνεται λίγο κουρασμένος και η Λίβερπουλ χρειάζεται φρεσκάδα στην επίθεση. Το χαρακτηριστικό που της λείπει πλέον - η ταχύτητα - ήταν το καθοριστικό για την επίθεση της Λίβερπουλ τη προηγούμενη χρονιά. Ο πιο γρήγορος Στέρλινγκ πήρε τα ηνία στο δεύτερο ημίχρονο για αυτό το ρόλο.

Ήταν το δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ που η Λίβερπουλ αντικαθιστά τον μοναδικό της επιθετικό στο ημίχρονο. Ο Μάριο Μπαλοτέλι ήταν ο πρώτος που αποχώρησε πρόωρα στον αγώνα με τη Ρεαλ Μαδρίτης μετά την ανταλλαγή φανελών με τον Πέπε. Η αντικατάσταση του Λάμπερτ ήταν λιγότερο αμφισβητήσιμη,ενώ από τις επιλογές του Ρότζερς άλλο ήταν το highlight του αγώνα. Η ανεξήγητη απουσία του Φάμπιο Μπορίνι συνεχίστηκε,καθώς ακόμα και αν οι Μπαλοτέλι και Στάριτζ παραμένουν τραυματίες ο Ιταλός δεν βρισκόταν ούτε καν στον πάγκο. 
Αυτό σήμαινε ότι η Λίβερπουλ δεν είχε κανέναν αναπληρωματικό επιθετικό σε έναν αγώνα που το χρειαζόταν πραγματικά. Έτσι όταν βγήκε ο Λάμπερτ ο Στέρλιγνκ αναγκάστηκε να  υποδυθεί ξανά τον καθαρό επιθετικό,ακόμη και ο Σκρτελ από κάποιο σημείο και μετά.